(01-03-2016)

Opvoeden is nog nooit zo lastig geweest of misschien wel zo simpel. Er bestaan geen boekjes meer die jou kunnen vertellen hoe jij je kind op moet voeden. Geen regels waaraan jij je kunt houden zodat je zeker weet dat jouw kindje een gelukkig en waardevol leven krijgt. Toch zijn er nog nooit zoveel deskundigen geweest die beweren te weten hoe jij je kind op moet voeden. Hoe kan dat?

Het antwoord is simpel. Er is nog nooit zoveel vraag geweest van moeders en vaders die met hun handen in het haar zitten over de opvoeding van hun kindje. Jouw kindje is het mooiste en liefste wezentje in de hele wereld. Dit kindje wil je gelukkig zien. En natuurlijk wil je voorkomen dat het krassen oploopt waardoor dit geluk verstoort kan worden. Toch is er geen boek, geen goeroe, geen therapeut op de wereld te vinden die deze krassen bij je kindje kan voorkomen.

Een kindje wordt geboren en heeft nog niet het vermogen tot zelf denken. Wel kan het kindje heel goed voelen en nabootsen. Deze nabootsingsperiode maakt dat je kindje leert lopen, eten, praten, etc. Veel ouders weten niet dat het kindje in deze tijd ook heel gevoelig is voor de signalen van de ouder die voortkomen uit pijn. Vermijdingsgedrag, compenserend gedrag, overcompenserend gedrag, vluchtgedrag etc. Ook dit gedrag wordt door jouw kindje gespiegeld. Met andere woorden: dat wat je jouw kindje juist had willen besparen wordt door je kindje gekopieerd en nagespeeld.

Iedere ouder heeft zo zijn specifieke angsten voor bepaalde krassen. De een is bang dat zijn kindje eenzaam wordt, de andere ouder juist dat hij of zij zich teveel weggeeft. Er zijn ouders die bang zijn dat hun kindje geen goede scholing krijgt en andere ouders zijn juist weer bang dat hun kindje zijn hart niet kan volgen. Deze specifieke angsten komen voort uit het verleden van de ouder zelf. Ervaringen die niet prettig waren en daardoor niet verwerkt zijn. Grote kans dat jouw kindje juist die ervaring gaat spiegelen zodat jij de kans krijgt om dit onverwerkt stukje verleden opnieuw te ervaren en te verwerken. Al je zorgen en angst of verdriet om je kindje gaan over jou zelf. Als je goed kijkt naar je kindje dan zul je zien dat hij of zij op een hele andere manier omgaat met de situatie. De gevoelens die jij je kind toeschrijft zijn van jou en niet van je kind. Door jezelf toe te staan de gevoelens die deze ervaring los maken te ervaren, ga je het verschil zien tussen jou en je kind. Hierdoor kun je je kindje werkelijk gaan zien in zijn behoeftes en kun je hem of haar helpen in deze situatie. Indien nodig! Want soms is de oplossing dichter bij dan je zelf denkt en heeft je kind die oplossing al lang al gevonden!

Opvoeden in deze tijd komt veel meer neer op luisteren naar je eigen hart. Waar zitten de pijnpunten die je kindje zo zuiver en puur reproduceert? Luister naar je hart, durf te voelen, creëer ruimte waarin je losser kunt bewegen en jouw kindje zijn eigen avonturen mag beleven. Wees lief voor jezelf en je kind door eerst je eigen wonden te genezen. Dat is opvoeden vanuit je hart!