(13-01-2016)
Je wilt ze een magische jeugd bezorgen!
Je wilt je kind blij maken en zeker niet te kort doen en je wilt het allemaal zo leuk mogelijk maken.
Dat kan! Maar vaak maak je je TE druk om een heleboel dingen die helemaal niet nodig zijn.
Ik neem als voorbeeld de verjaardagstraktatie. Wat maken we er elke keer toch weer de meest bijzondere creaties van. Het is leuk om te doen zeggen we, maar het kost ook veel tijd. En stiekem zuchten we. Want je bent er toch wel erg lang mee bezig. Werkende moeders die ‘s avonds laat nog de tractaties in elkaar draaien en dan de volgende dag zeggen: ‘Het was toch wel erg leuk om te doen.’
En dat is geen leugen.
Maar… hoever ga je? Hoe lang van te voren begin je? Breek je je hoofd ongeveer door het verzinnen en maken van een originele traktatie? Of voel je je schuldig als je niet zo creatief gefröbeld hebt als die andere moeders? Wanneer is de traktatie geslaagd? Wanneer is de verjaardag geslaagd? Wanneer is de jeugd geslaagd? Hoeveel invloed heeft de traktatie er op? Hoeveel invloed heeft het allemaal eigenlijk: Het perfecte partijtje. De mooi ingerichte kinderkamer. De prachtigste Pinterest-knutselwerken. De kledingoutfitjes, volgens de laatste mode-trends. Hoe belangrijk is dat?
Let op! Het is veel minder ingewikkeld dan je denkt. Je kind een zo magisch mogelijke jeugd geven heeft echt niet zo heel veel te maken met de perfecte tractatie, de perfect gestylde kinderkamer of een op de volgens de laatste mode afgestemde kledinglook.
Dat hoeft dus echt niet. PFFFF… relax! Het is natuurlijk superleuk als je het allemaal graag doet, als het je hobby is en als je er tijd voor hebt. En je kind is ook zeker wel blij met een mooie stoere, vrolijke of originele kinderkamer of met leuke, nieuwe kleren. Het brengt echt wel een hoop plezier, maar ook soms stress. Soms is het buiten proportie. Het lijkt af en toe wel in een wedstrijd te ontaarden. Denk bijvoorbeeld aan de foto’s op facebook die je ziet van prachtige tractaties, de mooiste creaties en de beste uitstapjes. Soms lijkt het erop dat mensen wat doorslaan.
Het is heel leuk, maar het hóeft dus niet. De magie in het kinderleven dat het zo speciaal maakt, komt niet door creatieve uitspattingen van ouders. De magie zit niet in de fijnste culinaire gerechten, de spectaculairste pretparken of de meest interessante vriendengroep. Niet voor ons volwassenen en zeker niet voor kinderen.
Wat maakt het leven van een kind eigenlijk zo magisch?
Ik graaf even in mijn herinnering. Ik herinner me geen enkele tractatie van vroeger, hoewel ik zeker weet dat mijn moeder er echt wel iets leuks van maakte. Wat ik wel nog heel goed weet is dat mijn moeder de tafel van binnen in de tuin zette, verver op de muur buiten. Dat mijn vriendjes bij me thuis kwamen. Van mijn kamer herinner ik me de figuren die de lichten van voorbij rijdende auto’s maakte op mijn gordijnen, de posters van de Karate Kid en E.T. -die had ik namelijk zelf uit de Hitkrant gehaald en op mijn muur geplakt. Daar was niks gestyled aan! Ook niet aan de verhalen die mijn vader vertelde, of aan het open haardvuur of aan de hond op mijn schoot. Of aan het bakje chips op vrijdagavond.
Zo simpel is het dus. De magie van de wereld van het kind heeft niet zoveel toeters en bellen nodig. De magie ontstaat vanzelf, doordat het kind met onschuldige ogen kijkt naar de wereld.
We hoeven onze kinderen geen magische jeugd te bezorgen.
Je hoeft niet creatief te zijn als moeder. Al teken je nog zo slecht en je tekent een poppetje speciaal voor je kind, dan zegt het kind vol bewondering: ‘Kijk, mijn moeder heeft een poppetje getekend, voor mij’.
Mijn verjaardagen waren fantastisch omdat mijn klasgenootjes kwamen. Er waren geen overdreven decoraties, geen cadeau-zakjes, geen dure cadeau’s, geen verjaardagsthema’s of dat soort dingen. Maar we zochten naar een schat in het bos, begraven onder de aarde, De schat waar uiteindelijk voor iedereen één spekkie in zat. We zochten met elkaar. Simpel! Als ik terugdenk aan die tijd… Dát was magisch!
Sinterklaas. We kregen een héééle wasmand vol cadeau’s. In werkelijkheid waren het echt niet zo veel cadeautjes als dat we nu geven, maar onze wasmand van boven staat me nog helder voor de geest. Want het was onze gele, plastic wasmand en die zat helemaal vol!!! De verbeeldingskracht maakte het af. We hadden overigens geen Sinterklaasjournaal vol intriges, extra’s en incidenten, maar echte verhaaltjes van een man die ‘s nachts over het dak reed op zijn paard en cadeautjes in de schoorsteen deed. Dát was magisch!
Ik speelde buiten met kinderen uit de straat. Uren. Dagenlang. Hutten bouwen in het bos. We konden niet wachten tot we klaar waren met eten, zodat we zo snel mogelijk weer naar onze vriendjes konden. We renden rond totdat de moeders ons kwamen roepen. Onze ouders vermaakten ons niet. Ze reikten hooguit wat spullen aan waarmee we hutten konden bouwen of gaven ons een appel. En als we durfden te zeggen dat we ons verveelden, dan kregen we een klusje. Of we gingen even tekenen.
Het een fantastische, magische tijd.
Het zijn niet de ouders die een kinderjeugd magisch maken. Het is de jeugd die magisch is van zichzelf. De wereld zien door onschuldige ogen is magisch. Winter meemaken en in de sneeuw spelen is magisch voor een vijfjarige. Verdwijnen in je speelgoed uitgestald over de woonkamervloer is magisch. Stenen, schelpen en rommeltjes vinden en die in je zak bewaren is magisch. Met een takje lopen is magisch.
Ontspan, de magie is er al van zichzelf.
Wij moderne ouders zijn het misschien een beetje vergeten en proberen soms op gekunstelde manier mooie herinneringen te maken. Het is echt niet nodig. Je hoeft alleen maar te zien, te voelen en er te zijn.
Het is natuurlijk wel belangrijk er echt te zijn voor elkaar, maar er is een groot verschil tussen er voor elkaar zijn en de focus op het verzinnen van ‘leuke’ activiteiten. Als je kijkt naar wat kinderen echt leuk vinden, dan zul je je nog verbazen. Al die kleine dingen die gelukkig maken, zijn veel magischer dan een heel pretpark bij elkaar.
En daar ben ik intens blij om. Blij dat ze nog geen toeschouwers van de volwassen producties geworden zijn, blij dat ze eigenlijk helemaal niet vermaakt en ge-entertaind hoeven te worden. Blij dat ze gelukkig en dankbaar zijn met wat er al is.
Mooie dingen zijn niet door een ander ingepakt met glitterpapier en een strik. Mooie dingen mag je zelf ontdekken en zelf beleven.
Het plannen en uitwerken van activiteiten, knutselwerken, verjaardagen en vakanties is leuk, maar GEEN NOODZAAK. Een dagje vervelen is heel gezond. Een jeugd zonder knutselactiviteiten of vakantie kan nog steeds super-magisch zijn.
De magie waarover dit gaat en die we onze kinderen zo hartstochtelijk gunnen is niet onze creatie en daarom hoeven wij dit niet op te dringen aan onze kinderen. De magie komt in stille momenten bij mistvorming boven het meer in de ochtend, onder een glijbaan op zoek naar waar die hommel nou naar toe vloog en magie zit in de onschuldige glimlach van een leven dat nog maar net is begonnen.
Entertainment (games, tv) is geweldig leuk, maar laten we niet voorbij gaan aan de magie van de dingen zelf. We horen vaak hoe belangrijk het is dat kinderen moeten sporten en natuurlijk is dat ook zo, maar misschien is de meest onontwikkelde spier wel die van de verbeeldingskracht. Terwijl we hartstochtelijk zoeken naar een recept voor iets dat al lang bestaat, groeit en bloeit alles rustig verder in onze wereld. Het zit vól magie. Je hoeft het alleen maar te zien.